Nevers wordt steeds onvergetelijker

Nog steeds de tiende dag
Rustdag Nevers

De rest van de dag heeft het geregend. Toch hebben we in deze stad (uitgesproken als Nevèèèr) een onvergetelijke dag beleefd, zoals jullie al hebben kunnen lezen in het vorige bericht van vanmiddag. Ik dacht toen dat we het wel gehad hadden voor vandaag. Maar verre van dat.
Rond zeven uur lopen we weer in onze pelgrimsuitmonstering naar de stad om een ‘plat de jour’ te gaan nuttigen in het internetcafé. Overigens een heerlijke maaltijd voor 7 euro 90.
Op weg ernaartoe komen we langs de kathedraal en horen binnen prachtige koormuziek klinken.

Naar binnen natuurlijk. Op de trappen voor de romaanse absis achterin de kerk staat een gemengd koor. We hadden vanmorgen al tegen elkaar gezegd dat die halve koepel moest zorgen voor een fantastische akoestiek. En nu mogen we daar getuige van zijn.
Het koor wordt gedirigeerd door een slanke vrouw, die werkelijk de touwtjes in handen heeft. Daarbij moet ik steeds denken aan Sybill, de dirigente van mijn (ons) eigen kerkelijk zangkoor van Nieuwenhagen. Prachtige harmonieën - het doet denken aan een mengelmoes van vroeg romaans en Ennia - en ongelooflijk mooie dynamiek in fortes en pianissimo’s. We zijn werkelijk dankbaar dat we dit hebben mogen meemaken. Zo onverwacht. Zo was ik dan toch nog bij een koorrepetitie.
Maandag is onze koorrepetitie. Ik zal het missen. Het zingt nu al door mijn hoofd: “Jesús, je voudrais te chanter sur la route…” Onze route leidt morgen naar een plaats waar waarschijnlijk geen internetverbinding te vinden is. Vandaar dat we jullie dit snel laten weten vanuit het internetcafé in Nevers, waar we zonet heerlijk gegeten hebben.

Voordat het eten opgediend werd, schreef ik alvast wat op de achterkant van de placemat (zie foto hiernaast)
Mijn koorvrienden en vriendinnen wens ik maandag een inspirerende repetitie toe. In juli mag ik er zelf weer bij zijn. Daar verheug ik me nu al op.
Groeten uit La France.